Integracja sensoryczna

Podstawowe informacje

  1. Integracja sensoryczna jest procesem odbierania przez układ nerwowy informacji płynących  
    z receptorów różnych zmysłów – węchu, wzroku, smaku, dotyku, układu przedsionkowego czy słuchu.
  2. W przypadku prawidłowego przetwarzania przez mózg wrażeń, które do niego napływają, reagujemy automatycznie dzięki reakcjom adaptacyjnym, pozwalającym nam panować nad otoczeniem. 
  3. Zaburzenia integracji dotyczą napięcia mięśniowego, zachowań emocjonalnych, planowania ruchów, reakcji posturalnych, ale także rozwoju mowy
    i funkcji poznawczych.

Założenia

  1. Integralność systemu nerwowego jest uzależniona od prawidłowego działania ośrodków korowych mózgu, a do tego niezbędne jest prawidłowe funkcjonowanie systemów podkorowych
  2. W procesie normalnego rozwoju dziecka naturalnie następuje sekwencyjny rozwój procesów integracji
  3. Neuronalna plastyczność – mozg posiada zdolność do przekształceń i modyfikacji w związku z czym możliwe jest usprawnianie deficytów w trakcie terapii integracji sensorycznej

Diagnoza

Zaburzenia integracji sensorycznej są obecnie coraz częściej diagnozowane u dzieci w różnym wieku. Nie zawsze wiążą się z poważnymi schorzeniami czy zaburzeniami rozwojowymi. Diagnoza integracji sensorycznej obejmuje kompleksowe badanie przez specjalistę stopnia zintegrowania poszczególnych systemów sensorycznych. Określenie ich nadwrażliwości i podwrażliwości. Dodatkowo badane są ruchy gałek ocznych, koordynacja wzrokowo – ruchowa, planowanie motoryczne, przekraczanie środkowej linii ciała, odpowiedzi spostularne oraz ogólne przyczyny niepowodzeń i ich wpływ na funkcjonowanie systemu nerwowego. Wspieranie rozwoju dziecka w zakresie integracji sensorycznej polecany jest nie tylko w przypadku zaburzeń wybranych obszarów

Jak objawiają się zaburzenia integracji sensorycznej?

  • nadwrażliwość na docierające do dziecka bodźce dotykowe, słuchowe, wzrokowe i ruchowe,
  • zbyt niska wrażliwość na bodźce,
  • nadaktywność,
  • niska aktywność,
  • niechęć do wykonywania różnych czynności manualnych rysowania, wycinania, lepienia z plasteliny,
  • trudności ze spożywaniem pokarmów
  • problemy z koordynacją ruchową  i utrzymaniem równowagi – dziecko często się przewraca
  • problemy z koncentracją, częste rozpraszanie się
  • zaburzenia motoryki małej lub dużej
  • duża niezdarność, trudności w samoobsłudze, brak samodzielności
  • trudności w nauce jazdy na hulajnodze lub rowerze
  • niechęć do kąpieli, obcinania włosów, paznokci, smarowania kremem
  • niepewność wobec niestabilnego podłoża, przy konieczności oderwania nóg od podłogi
  • awersja do przytulania, bądź zbyt mocne obściskiwanie w poszukiwaniu stymulacji
  • brak akceptacji w stosunku do metek od ubrań, niechęć do nowych ubrań, często również niechęć do noszenia czapek lub obuwia, bądź odwrotnie – preferencja do bycia ubranym od stóp do głów
  • problem z zaplanowaniem sekwencji ruchów, dziecko nie wie, jak rozpocząć nową czynność,
  • niechęć do uczestnictwa w zabawach i grach zespołowych, problemy z odnalezieniem na boisku, szczególnie jeśli wymagają one stania blisko drugiej osoby, trzymania za ręce lub procesu planowania ruchów;
  • doświadczanie poczucia zagubienia w nowym miejscu, potrzeba więcej czasu na odnalezienie
  • duża impulsywność i nadwrażliwość emocjonalna bez uchwytnej przyczyny
  • trudności szkolne – problemy z czytaniem, pisaniem, lateralizacją, przepisywaniem z tablicy czy cięciem nożyczkami;
  • zamiłowanie do ekstremalnych zabaw i bodźców, bez zahamowania, wynikająca z podwrażliwości czuciowej i chęci postymulowania
  • u maluszków większa drażliwość, płaczliwość, częste wybudzanie w nocy, niechęcią do spacerów, kąpieli, jazdy autem, ostrego światła, dźwięków, dotyku różnych faktur, nadmierny spokój, nieskoordynowanie czy unikaniem kontaktu wzrokowego, opóźnienie w rozwoju mowy, późne rozpoczęcie nauki raczkowania i chodzenia, niechęć do niektórych pokarmów

Terapia

Terapia integracji sensorycznej nazywana również mianem naukowej zabawy prowadzona jest przeważnie w specjalnie przystosowanej do tego sali. Znajdują się w niej trampoliny, huśtawki, hamaki, deskorolki, miękkie klocki, suche baseny oraz zestawy zaprojektowane  w celu stymulacji węchowej, słuchowej i wzrokowej. Prowadzone przez specjalistę ćwiczenia są sukcesywnie dostosowywane do potrzeb i osiągnięć dziecka.

Do podstawowych grup ćwiczeń zaliczamy tutaj:

  • pobudzanie – hamowanie – podstawa integracji sensorycznej
  • przekraczanie środkowej linii ciała – rozwijanie obu półkul mózgowych  – istotne przy lateralizacji, pisaniu i czytaniu
  • obustronną koordynację – rozwijanie prawidłowej postawy
    i koordynacji ruchów ciała
Skip to content